20 marca 2018 r., w lodowato zimny dzień, przy Strausberger Straße 29 w dzielnicy Herzfelde złożono 2 Stolpersteine upamiętniające Maxa Jakobsthala i jego matkę Karoline Jakobsthal.
Wzruszające nabożeństwo żałobne towarzyszyło układaniu kamieni przez artystę i inicjatora projektu Stolpersteine, Güntera Demniga.
Powitanie i słowa wstępne wygłosiły radna Gesa Soballa i Angelika Schickert z Herzfelder Heimatverein e.V. Następnie burmistrz André Schaller zwrócił się do obecnych. Udzielił głosu Liesel Becker, siostrzenicy Maxa Jakobsthala i wnioskodawczyni o przyznanie Stolpersteine.
Opowiadała o wydarzeniach, których doświadczyła rodzina Jakobsthalów i o tym, jak pogodziła się z historią własnej rodziny. Max Jakosthal zginął w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen, a jego matka Karoline Jakobsthal w obozie koncentracyjnym Theresienstadt.
Pani Becker opowiedziała również o swojej podróży do Yad Vashem i impulsie do złożenia wniosku. W międzyczasie pokazała zdjęcie Maxa Jakobsthala i pocztówkę, którą napisał z obozu koncentracyjnego Sachsenhausen. Dimitri Silbermann znalazł tę pocztówkę na pchlim targu, a następnie skontaktował się z panią Becker. Następnie złożono wniosek o przyznanie Stumbling Stones, które pani Becker postrzega jako znak pamięci.
Następnie głos zabrali Pani Larissa Bargtel, Przewodnicząca Gminy Żydowskiej Frankfurt/Oder e.V. oraz Pastor Michael Uecker. Po ich przemówieniach nastąpiła minuta ciszy.
Pan Demnig również zabrał głos i poinformował o projekcie Stumbling Stones, który ma na celu upamiętnienie losu prześladowanych i zamordowanych ofiar narodowego socjalizmu.
Orkiestra górska z Rüdersdorf zapewniła oprawę muzyczną nabożeństwa żałobnego. 2 uczniów z Friedrich-Anton-von-Heinitz-Gymnasium odczytało kilka tekstów na ten temat, na przykład fragment wspomnień dr Oskara Moosa. Odczytano również listę nazwisk Żydów deportowanych z Rüdersdorf oraz tych, którzy wybrali samobójstwo, aby uniknąć deportacji.
W uwagach końcowych pan Schaller podziękował wszystkim zaangażowanym i obecnym za ich zaangażowanie i udział. Następnie była okazja do dalszych dyskusji w pobliskiej plebanii.